دنیای مجازی هم عالمی دارد
به اندازه دنیای واقعی تو را غرق می کند روزهای تلخ و شیرین دارد تلخ می نویسم همسایه بلاگی ما می آید می خواند و دلداریمان می دهد
همبلاگی چند خیابان آن طرف تر می آید اما خاموش و ساکت تلخ نوشته های ما را کپی می کند و شیرینی هایش را ملعبه ای برای عشقبازی هایش ذخیره می کند
در دنیای مجازی بیشتر آدمها تحصیل کرده از دانشگاههای معروفند اکثر آنها شرکت های خصوصی دارند وبیشتر آنها به ظاهر هیچ مشکلی در زندگی ندارند
اما وقتی وارد دنیایشان می شوی مردها دردشان مشترک است و زنها هم دردهایشان همرنگ است
دنیای مجازی جاییست که نباید صداقت داشت که اگر صادق باشی زودتر از تصورت یا باید کنار بروی یا کنارت می زنند
کافیست برگهایی از زندگی تو را کشف کنند آنوقت دیگر جذابیتی برایشان نداری
باید گنگ باشی نه خودت را نشان دهی و نه "خود" درونت را آشکار کنی
همیشه باید برای کشف کردنت تلاش کنند تا برایشان مهم باشی
و دیگر اینکه دنیای مجازی به من یاد داد حتی مزخرفترین آدمها هم می توانند طرفدار داشته باشند
اما با تمام دغدغه هایش باز هم دل خوشیهایی دارد که در دنیای واقعی وجود ندارد
همین که می آیی می بینی مثلا ساعت 3 نیمه شب دوستی به یادت بوده و برایت کامنت گذاشته رنگ زندگیت را زیبا می کند
حریمها را خودت مشخص می کنی و مجبور نیستی تن دهی به چیزی که تحمیلت کنند
هر وقت دوست داشتی می آیی و هر وقت حوصله نداشتی نمی نویسی
دنیای مجازیم را با تمام فراز و نشیبها و تلخ و شیرینی هایش دوست می دارم چون در فانتزی ترین رویاهایم از دنیای واقعی شیرین تر است
نظرات شما عزیزان: